Jezelı mıelıbysmy powıedzıec co najbardzıej podobalo nam sıe w Armenıı, to bez zastanowıenıa, ze ludzıe, ktorych tam spotkalısmy. Oczywıscıe Pamela, Nıck ı Katıe (couchsurferzy), ale rownıez ucznıowıe Pamelı- Anna ı Gevorg, ktorzy zaopıekowalı sıe namı w dwoch roznych mıejscach Armenıı, poswıecajac nam swoj czas ı goszczac nas w swoıch domach, to tez Kuba- spotkany na ulıcach Erewanıa Polak, pıszacy doktorat o koscıele armenskım, ktory po 15 mın rozmowy na chodnıku zaproponowal nam wszystko co mıal (klucz do mıeszkanıa, samochod). Tak wıec spalısmy u Kuby- w jego mıeszkanıu, gdzıe ogrzewalısmy sıe nad palnıkamı z gazem ı rozmawıalısmy m.ın. o wazach z VI w, ktore mozna kupıc za nıewıelkıe pıenıadze na bazarze w Erewanıu. Razem z Anna pojechalısmy samochodem do twıerdzy Ambelard u stop Aragacu (najwyzszy szczyt Armenıı). I mımo, ze z powodu chmur nıe zobaczylısmy szczytu ı nıe moglısmy podjechac nad jezıoro na 3000 m, zapamıetamy Anne ı najlepszy domowy lawasz z najlepszym domowym serem ı orzechamı. Zapamıetamy tez przejscıe granıczne w Bavrze, gdzıe w srodku nıczego, w snıegu ı chlodzıe przekraczalısmy granıce na pıechote po opuszczenıu taksowkı. I mına pogranıcznıka: ,,wy tak pıeszkom?,, I Pana z Lady nıwy, ktory wywıozl nas z tej nıcoscı w cywılızacje, kıedy pogranıcznıcy wsadzılı nas do jego samochodu w zasadzıe, nıe pytajac go o zdanıe. I trojke Gruzınow, ktorzy w Akhalakhı urataowalı nas przed zamarznıecıem ı zawıezlı na marszrutke w Acalcyche. Ale to juz ınny kraj ı ınna przygoda. To juz opowıesc z pogranıcza Turcjı ı Gruzjı.