30 km od Østerbø leży tuż nad fiordem małe miasteczko Aurland. To tam jest najbliższy nam punkt zaopatrzenia – cóż, jedyne 30 km :) . Nad Aurlandem wznosi się góra Prest – 1370 m n.p.m. Pewnego dnia po pracy ok. 15 postanowiliśmy wybrać się na szybką wycieczkę na ten szczyt. Razem z nami pojechała Gosia, która jest kucharzem w naszym schronisku i Michael z Danii, który też z nami pracuje. Gdy tylko zobaczyliśmy przy drodze do Aurlandu znak z napisem „Prest”, nie zastanawiając się zatrzymaliśmy samochód (Swoją drogą posiadanie własnego środka transportu w tym rejonie to istne błogosławieństwo). Ruszyliśmy w górę i po 10 min dotarliśmy do podnóża przepięknego, wielkiego wodospadu. Rozpryskująca się o skały woda w 2 minuty sprawiła, że byliśmy mokrzy-darmowy, popołudniowy prysznic :) .





Odświeżeni poszliśmy dalej, wspinając się ostro pod górkę po kamienistej ścieżce przez gęsty, karłowaty las. Spora wilgotność powietrza tego dnia i wszędobylskie muchy i komary sprawiły, ze czuliśmy się jak w równikowym lesie. Posiadanie maczety na pewno by nie zaszkodziło:). Po dwu godzinnej wspinaczce dotarliśmy do polany, na której stał drewniany, opuszczony domek, z czerwoną skrzynką na listy – z napisem „napisz do nas” :) .



Byliśmy wykończeni, widoków brak (a słyszeliśmy, że powinny być niesamowite)- zaczęliśmy się zastanawiać, czy na pewno dobrze idziemy. Do kompletu zaczął padać ostry deszcz. Nie było sensu iść dalej. Zawróciliśmy i zaczęliśmy schodzić w deszczu, po mokrych kamieniach, co nie raz nie dwa kończyło się wywrotką. Mokrusieńcy dotarliśmy na dół, po to by na mapce na słupie odkryć, że poszliśmy złą trasą. Owszem prowadziła na Presta, ale na około przez Turli- i była na przynajmniej 4 h w jedną stronę. Tym razem góra nas pokonała- ale ostatnie słowo i tak należy do nas:).