Wiele osób, słysząc, że mam trzech synów obiecuje mi, że kiedyś tam będą mnie nosić na rękach i traktować jak księżniczkę. Uprzejmie donoszę, że doczekałam się! No..może nie noszenia na rękach ale koronacji przez mojego najstarszego.



- Mamoo! Idź umrzyj!
- Słucham?
- No idź umrzyj tam na kanapie, a ja Cię obudzę pocałunkiem prawdziwej miłości.

Zwabiona obietnicą pokornie idę umierać na kanapę. Nadbiega mój rycerz z drewnianym mieczem - czuje pocałunek prawdziwej miłości na lewej nodze, otwieram oczy:

- Dziękuję mój rycerzu. Ocaliłeś mnie! To co, teraz będziemy żyli długo i szczęśliwie?
- No co Ty Mamo! Nie jesteśmy przecież w bajce!

Że nie jesteśmy w bajce przekonałam się po chwili:

- A teraz będziesz złą macochą. Uciekaj a ja Cię będę gonił z mieczem.

A już myślałam, że jedyne kim będę mogła zostać to złą teściową:)